تفاوت بین بروکر رمزارز یا صرافی ارزهای دیجیتال با کارگزاری فارکس یا کارگزاری ارزهای دیجیتال
در صنعت رو به رشد ارزهای دیجیتال، روشهای مختلفی وجود دارد – که چگونه کاربران میتوانند داراییهای دیجیتال خود را روانه این بازار کننده و به دست کاربران برای مبادله برسانند. امروزه دو راه محبوب و پر مراجعه وجود دارد – که یکی صرافی ارزهای دیجیتال (بروکرهای رمزارز) بوده و دیگری کارگزاری ارزهای دیجیتال (بروکرهای فارکس) می باشد. آنها ممکن است شبیه بهم به نظر برسند، اما در پروسه معاملاتی خود متفاوت عمل می کنند.
اصول کارگزاران فارکس با مبادلات ارز های دیجیتال متفاوت است. کارگزار فارکس به مشتریان اجازه می دهند تا ارزهای دیجیتال را تحت عنوان CFD معامله کنند، آنچه به کارگزاران فارکس اعتبار و قابلیت اطمینان می دهد، این است که آنها تحت کنترل دولت هستند، به این معنی که هیچ کس نمی تواند مقررات آنها را دور بزند.
درباره یک صرافی رمزارز، باید بدانید که فقط می توانید ارزهای و دارایی های دیجیتال را معامله کنید. استفاده از این بروکرهای رمز ازر مخصوص کاربرانی هست که ترجیح میدهند – خود مستقیماً روی ارزهای دیجیتال سرمایهگذاری کنند، و یا داراییهای را برای عرضه دارند یا موقعیتهای طولانی برای تجارت دارند، که معمولاً از خدمات صرافی ها برای مبادله بهرمند میشوند.
کارگزار کریپتو یا همان بروکرهای فارکس:
هدف کارگزاران رمزارز – مانند کارگزاران سنتی است یعنی ماننده بانک ها انواع حساب برای سرمایه گذاری وجود دارد. آنها به عنوان واسطه ای بین معامله گران و بازار ارزهای دیجیتال نیز عمل می کنند. و آنها را قادر به خرید و فروش ارزهای دیجیتال می کنند. کارگزاران فارکس می توانند در قالب پلتفرم ها، مشاغل یا افراد باشند. در شرایط خاصی ممکن است دارایی هایی را به معامله گران ارائه دهند و به آنها اجازه دهند تا برای معامله بر روی ارزش ارزهای دیجیتال معاملاتی را انجام دهند. تا از نوسانات نرخ معامله و سرمایه گذاری آنها سود ببرند. این دو راه رایجترین راهی هستند که این کارگزاری ها برای افزایش سود خود ارائه می دهند. با این حال، محبوب ترین روی کرد آنها، تجارت های مبتنی بر نوسانات قیمت است.
به طور مثال کارگذاران فارکس به جای معامله مستقیم بیت کوین، از آلت کوین یا هر دارایی دیگری برای معاملات متفاوت استفاده می کنند. قراردادهای با مابه التفاوت مختلف سود ده، که به عنوان CFD نیز شناخته می شوند. CFD توافقاتی بین خریدار و فروشنده است که بر سر تفاوت در ارزش گذاری یک دارایی خاص وجود دارد، می باشد. تفاوت در ارزش یک دارایی در زمان اتمام قرارداد – و زمان نهایی شدن معامله، موضوع این توافقات است.
توجه داشته باشید که CFD ممکن است شبیه یک قرارداد معمولی باشد، اما تفاوت قابل توجهی در این بین وجود دارد. هنگام معامله با CFD، فروشنده مجبور نیست دارایی خاصی را در اختیار داشته باشد. همانطور که گفته شد، برای خریدار سخت است که آن را از فروشنده مطالبه کند. اگر قیمت دارایی بین باز شدن موقعیت و بسته شدن آن افزایش یابد، فروشنده در اینجا مابه التفاوت را به خریدار پرداخت میکند، و خریدار هرگونه کاهش قیمت را برای فروشنده جبران می کند. هنگام استفاده از یک کارگزار فارکس، قراردادهای CFD را رد و بدل می کنیم. و هر بار که مثلاً یک بیتکوین میخریم، با کارگزار قراردادی برای تفاوت ارزش قیمت منعقد میکنیم – و توافق میکنیم که اگر قیمت افزایش یابد، سود را میگیریم. از سوی دیگر، اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، این تفاوت قیمت را از دست خواهیم داد. در اصل تجارت CFD به این معنی است که ما دارایی را از کارگزار کریپتو نمی خریم بلکه در سود یا ضرر آن شریک می شویم.
بیایید به یک مثال نگاهی بیندازیم. شما یک حساب کارگزار فارکس باز می کنید و 1000 دلار واریز می کنید تا بتوانید یک بیت کوین خریداری کنید. در صورت کاهش قیمت، کارگذار از تفاوتی که در آن به وجود آمده – از معامله خارج شده و سود میبرد. یعنی هنگامی که قیمت از 1000 دلار مثلاً به 600 دلار کاهش یافت، به لطف آن تفاوت، سود 400 دلاری را از شما می گیرد.
حال، بیایید نگاهی بیندازیم به مزایا و معایب کارگزار کریپتو یا همان بروکر های فارکس:
مزایا:
1 – چندین گزینه سودآور علاوه بر توافقات CFD در معاملات ارزهای دیجیتال وجود دارد.
2 – روش های راحتی برای واریز یا برداشت وجود دارد. یعنی کاربران به سادگی می توانند از کارت های اعتباری خود نیز استفاده کنند.
3 – گزینه ای برای استفاده از تجارت مشابه یا هر سرویس دیگری وجود دارد.
4 – معمولاً کارگزاران فارکس زیر نظر و تحت کنترل سازمان های دولتی هستند و نمی توانند قوانین را زیر پا بگذارند.
5 – کاربران می توانند با پشتیبانی این کارگذاری ها که اکثراً در دسترس هستند، ارتباط برقرار کنند.
معایب:
1 – بزرگ ترین عیب این کارگزاران فارکس، هزینه ها و کارمزدهای اصلی آنها هستند. که گاهی اوقات ممکن است به هزینه های بسیار بالایی برسند.
2 – بسیاری از کارگزاران فارکس از نظر ارائه نکات مهم معامله غیرقابل اعتماد هستند. یا اطلاعات غلطی را انتقال داده یا اطلاعات مهم یک دارایی را مخفی می نمایند، تا کاربران جدیدی را جذب کنند. با این حال در اکثر مواقع کاربران – بدون داشتن علم کافی با استفاده از این کارگزاران فارکس پول از دست می دهند.
3 – نداشتن شانس مبادله مستقیم ارزهای دیجیتال.
4 – فقط چند جفت ارز دیجیتال در پنل تجاری آن ها موجود است.
صرافی ارز دیجیتال یا همان بروکر های رمزارز:
وظیفه اصلی صرافیهای رمزارز – ارائه جفت ارزهای دیجیتال به ارزهای دیجیتال دیگر به مشتریانشان است. صرافی هایی که با ارزهای دیجیتال کار می کنند، معاملات CFD را ارائه نمی دهند. این بدان معناست که همانطور که در بالا ذکر کردیم تفاوت بین ساخت و فروش BTC را دریافت نمی کنید. هنگامی که در یک صرافی کریپتو تراکنش انجام می دهید، بیت کوین خود را به هر فیات موجود می فروشید و از خرید زودتر آن با قیمت کمتر درآمد کسب می کنید.
به یاد داشته باشید که تفاوت اصلی بین کارگزاران ارزهای دیجیتال (فارکس) و صرافیهای رمزارز در این است که صرافیها انتخاب گستردهتری از ارزهای دیجیتال و سایر داراییهای دیجیتالی را ارائه میدهند. زیرا هدف اصلی تجاری آنهاست. و انتقال وجه عمدتاً از طریق کیف پول دیجیتالی شما یا کارت بانکی منتقل می شود. هنگامی که سپرده گذاری می کنید، می توان آنها را از طریق فیات یا ارز دیجیتال انجام داد.
شایان ذکر است که از آنجایی که صرافی های کریپتو در حال گسترش هستند، آنها سعی دارند با توسعه ویژگی های جدید مشتریان خود را جذب کنند. به عنوان مثال، می توانید متوجه شوید که اکثر صرافی های رمزارز شناخته شده، ابزارهایی مانند DeFi، یا ارائه چندین توکن همزمان، مسابقات، NFTs، staking و سایر ابزارهای منحصر دیگر را در معاملات اضافه می کنند.
کارگزاران معمولاً چندین گزینه سرمایه گذاری را ارائه می دهند و همچنین صرافی های ارز دیجیتال نیز شروع به انجام این کرده اند. آنها به عنوان مثال، معاملهگران اساساً یک دارایی خاص را در ازای دریافت مقداری پاداش به پروژههای امیدوارکننده در یک بلاک چین اهدا میکنند.
در اینجا رایج ترین مزایا و معایب صرافی های رمزارز ذکر شده است:
مزایا:
1 – امکان معامله مستقیم ارزهای دیجیتال می باشد. این بدان معنی است که یک معامله گر بدون دریافت تفاوت قیمت، دارایی را به ازای کریپتو یا فیات دیگر می فروشد یا خریداری می کند.
2 – تنوع بسیار زیادی از دارایی های رمزارز وجود دارد. فرصت انتخاب یک توکن یا یک ارز دیجیتال به طور قابل توجهی وجود دارد. علاوه بر این، صرافی ها به طور مرتب دارایی های جدیدی را برای تجارت در لیست خود اضافه و ارائه می کنند.
3 – صرافی های رمزارز همه روزه در حال پیشرفت هستند و ابزارهای معاملاتی دیگری مانند معاملات آتی را ارائه می دهند.
4 – صرافی های رمزارز به طور متعدد دارایی هایی را معرفی می کنند تا هزینه های معاملاتی را کاهش دهد. بنابراین، تجارت چنین دارایی هایی مقرون به صرفه است.
معایب:
1 – هزینه های معاملاتی بالا. هنگامی که ما در مورد یک صرافی متمرکز ارز دیجیتال صحبت می کنیم، باید بدانیم که آنها گاهی اوقات کمیسیون بالاتری را برای خدمات خود درخواست می کنند. قطعاً این برای معامله گر به صرفه نمی باشد، به خصوص در هنگام تبادلهایی با حجم های بسیار بالاتر.
2 – تهدیدات سایبری. یک صرافی متمرکز ارز دیجیتال، باید مسئولیت کامل وجه مشتری را بر عهده بگیرد. با توجه به این واقعیت که آنها معاملاتی را انجام می دهند که ممکن است مبالغ هنگفتی را در حساب خود داشته باشند، و این موضوع آنها را به یک هدف بسیار مطلوب برای مجرمان سایبری تبدیل می کند.
3 – یکی دیگر از مسائل جهانی در مورد صرافی های رمزارز این است که آنها معمولاً توسط ادارات یا سازمان های دولتی اداره نمی شوند و کاملاً شخصی هستند. با این حال، روند جهانی نشان میدهد که این صرافیهای قابل اطمینان تر هستند.