بازار کارا چیست؟ و انواع آن

در کل دو نوع بازار وجود دارد، یک بازار محلی و دیگری بازار جهانی یا همان بازار کارا می باشد.
در بازار محلی ما با محدودیت های عرضه و تقاضا طرف هستیم، از جمله این شرایط را می توان به موقعیت جغرافیایی، قوانین فرهنگی قومی و اقشار مختلف خاص، شرایط اقتصادی کشور یا شهر و همچنین موارد سیاسی تقسیم بندی کرد، که این شرایط در این نوع بازار بسیار تأثیر گذار هستند.
این نوع بازار ( در عرضه و تقاضا) بسیار محدود بوده و تجارت در این بازار بسیار درگیر رانت و مافیا صنفی بوده و گستردگی کمی دارد.
در بازار جهانی یا همان بازار کارا به دلیل اینکه عرضه ( فروشنده ) و تقاضای ( خریدار ) بسیار زیادی وجود دارد، محدودیت را به حداقل رسانده و دست رانت و مافیای صنفی را از این بازار کوتاه نموده است. این نوع بازار روند واقعی و درستی را طی نموده و نمی توان به راحتی مقابل این بازار ایستاد- چون تعداد معاملات در این بازار پر فعالیت بسیار بالا بوده و تعداد معامله گر فعال زیادی را در خود جای داده است و گستردگی بسیار بالای دارد.
به طور مثال یکی از دارایی های مهمی که این نوع بازار را برای خود به وجود آورده است – می توان به طلا اشاره کرد – که همه نوع متقاضی از سیاستمدارد گرفته تا مردمان عادی را به خود جذب نموده است. انواع دیگر این بازارها: بازار سهام، کالا و انرژی، جفت ارز و رمز ارز می باشند که در مطالب دیگر به آنها می پردازیم.

# انواع بازار کارا

1 – بازار سهام:
بازار سهام معمولاً ملی بوده، یعنی مختص یک کشور می باشد و هر کشور بازار سهام خود را دارد مثلاً در ایران بازار بورس و اوراق بهادار هست که برای مردمان این کشور عرضه می شود و در کشور های دیگر ارزشی خاصی ندارد و متقاضی برای ورود به این بازار ها می بایست از کارگذاری های مجاز کشور ایران اقدام به خرید و معامله کند. در کشور های دیگر نیز به همین شکل بوده – یعنی برای ورود به بازار سهام آن کشور، می بایست از کارگذاری های خود آن کشور اقدام به خرید نمود. مانند سهام شرکت فیات که فقط در بازار بورس کشور ایتالیا وجود دارد و عرضه میشود – و متقاضی باید از کارگذاری کشور ایتالیا اقدام به خرید و معامله کند.

2 – بازار جفت ارز ها:
در واقع به تبادل یا خرید ارز یک کشور با ارز کشور دیگر را بازار جفت ارزها گفته می شود.
تعریف دیگر این موضوع این هست که اگر فرض کنیم در یک کشور شرایط اقتصادی به طوری پیش برود که ارز کشور دیگر در بازار به تورم قیمتی مواجه شود و متقاضیان مجبور به خرید یا معامله ارز کشور دیگر با ارز رایج کشور خود شوند را بازار جفت ارزها نیز می گویند. مثال ساده تر این موضوع این هست – مثلاً در کشور ترکیه یک شرایط سیاسی به وجود آمد که قیمت دلار آمریکا با تورم قیمتی مواجه شد. و متقاضیان و معامله گران کشور ترکیه مجبور به خرید این ارز با نرخ بالا شدند – یعنی لیر ترکیه را برای خرید دلار آمریکا تبدیل و معامله نمودند. و بازار جفت ارزها را در این کشور در یک مدت زمان رقم زدند. این چنین بازاری در همه جای دنیا وجود دارد – با شرایط و موارد مختلف دیگر موجود در هر کشور – که باعث تغییر و متورم شدن قیمت ارز کشور های دیگر در بازار خود می شوند – و تمامی بازار های دنیا و ارز کشور های مختلف با هم این اینتراکشن یا تبادل جفت ارزها را در دارند – مانند نسبت ارزش ارز ها با یکدیگر – از جمله این نسبت ها می توان به ارزش ریال به دلار، دلار به یورو، یورو به ین ژاپن و نبست آنها به فرانک سویس و… اشاره کرد.

3 – رمزارز:
ابتدا بپردازیم که رمزارز یا همان کریپتو کارنسی چیست؟ – و به چه شکلی ظاهر – و در چه زمانی شروع به کار در بازار جهانی نموده است.
رمز ارز همان ارز دیجیتال یا به زبان ساده تر پول یا سهام مجازی می باشد که بازار جدیدی را در دنیا ایجاد نموده است. هر ارز دیجیتال هدفی را دنبال می کند – به عنوان یک ارز با ارزش همه منظوره، یا به عنوان یک پلت فرم توسعه و استقرار، همچنین به عنوان یک اوراکل بلاک چین و… می باشند. علاوه بر هدف اصلی هر رمزارز، رمزارز ها نیز به عنوان یک دارایی قابل سرمایه گذاری در دسترس قرار گرفته اند. که به این سرمایه گذاری بازار کریپتو می گویند. باید به خاطر داشت که این بازار فراتر از خرید قهوه با ارز دیجیتال است، فراتر از برنامه های مالی که روی یک ارز اجرا می شوند هست، گستردگی این بازار فراتر از هر بازار دیگری بوده و بازار کریپتو دریایی از تبادل و معاملات هستند، بازاری بدون تعدیل برای خرید، فروش، مبادله و ذخیره ارزهای دیجیتال می باشد.

همه چیز از بیت کوین شروع شد!
بیت کوین در سال 2009 شروع به کار کرد – و اولین ارز دیجیتال مدرن ثبت شده است – که نمونه ای ایده آل برای کاوش در مورد معنای بازار کریپتو است. بیت کوین علاوه بر هدف اصلی خود به عنوان یک ارز دیجیتال بوده، که اکنون به یک دارایی قابل سرمایه گذاری کلان در بازار تبدیل شده است.
بیت کوین به عنوان یک ارز همه منظوره بوده و بهترین جایگزین برای ارزهای دیگر صادر شده توسط دولت ها می باشد. ایده این بود – که شما بتوانید به یک مغازه لباس‌فروشی بروید و با انتقال بیت‌کوین به آسانی کارت اعتباری خود خرید کرده و هزینه را بپردازید. تعداد خریدهای انجام شده با پول کاغذی قدیمی در حال کاهش است. منطقی است که یک ارز جدید داشته باشیم که از پیشرفت‌های فناوری بهرمند شویم – چون این ارز دیجیتال، مصرف‌کنندگان را از محدودیت‌های ارزهای دولتی، کارت‌های بانکی و حتی پول کاغذی کاملاً رها می‌کند.
علاقه مندان به ارزهای دیجیتال برای توصیف آینده پول دیجیتالی که آرزوی آن را دارند، عبارت کوتاهی را بر زبان می آورند: خرید یک فنجان قهوه با بیت کوین. یک اتفاق خنده دار در راه رسیدن به اتوپیای الکترونیکی رخ داده. پلتفرم‌های آنلاینی که به مردم اجازه خرید بیت‌کوین را می‌دهد، به آنها اجازه می‌داد تا بیت کوین بخرند – و به دیگران بفروشند یا با ارزهای دیگر مبادله کنند. برای مردم رایج شده که بیت کوین را با دلار یا یورو تبادل کنند، منتظر بمانند تا ارزش بیت کوین افزایش یابد، سپس بفروشند، و آنها را دوباره به ارز دیگر تبدیل کرده و از سود به وجود آمده بهرمند شوند.
در همان زمان شروع به کار بیت کوین، هزاران ارز دیجیتال دیگر نیز راه اندازی شده اند. که هر کدام از آنها هدف اصلی و خاصی را دنبال می کنند. و برای هر کدام انواع سرمایه گذاری به صورت مجزاء نیز در بازار به وجود آمده است. به نظر این امکان، یک چرخش غیر محتمل می رسد، اما در دنیای غیر رمزنگاری کاملاً رایج شده است. اگر می‌خواهید سهام یا ارز دیجیتالی را بخرید، آن‌ را از یک صرافی کریپتو می توانید تهیه کنید – پلتفرمی که به متقاضیان اجازه می‌دهد با خرید، فروش، مبادله و نگهداری ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند. صرافی های کریپتو بورس های دنیای دیجیتال هستند. و همانطور که بورس‌ها صدها یا هزاران سهام را فهرست می‌کنند، صرافی‌های رمزنگاری نیز امکان خرید، فروش و مبادله صدها یا هزاران ارز دیجیتال را ممکن می‌سازند. در مجموع، آن ارزها بازار کریپتو را تشکیل می دهند.
در سال‌های پس از آغاز به کار بیت‌کوین، برخی از ارزهای ابداع شده ی دیگر، عمدتاً به عنوان ابزار سرمایه‌گذاری استفاده می شده‌اند، بیشتر این ارز‌ها برای سرمایه گذاری در پروژه‌های فناوری مالی، بازی ها و سرگرمی های دیجیتالی و سایر صنایع دیگر نیز همراه شده بوده ‌اند. ارزها و توکن‌ها برای خرید در صرافی‌ها به راحتی در دسترس قرار گرفته – که قیمت‌ها بر اساس عرضه و تقاضا بالا و پایین می‌شوند – درست مانند قیمت‌ سهام شرکت‌های دیگر می باشند.

4 – بازار کالا و انرژی:
در این مرحله کالا و انرژی عرضه شده در بازار، به صورت غیر مستقیم می باشد. یعنی شما فقط سهام آن دارایی را خریداری میکنید نه خود آن دارایی را.
این دارایی ها را میتوان از معروفترین آنها به طلا، نقره، نفت، یا حتی گندم و پنبه اشاره کرد. به طور مثال در کشور ایران سهام زعفران و پسته در بورس عرضه میشود و شما میتوانید هر تعداد واحد که خواستید، این سهام را از کارگذاری ها خرید کنید، اما به شما به صورت فیزیکی پسته یا زعفران ارائه نمیشود. به طور دقیق تر اگر بخواهیم بیان کنیم – در واقع زعفران و پسته پشتوانه ارزشی آن سهام میشوند.
فعالیت اساسی یک بازار کالا و انرژی نیز مشابه دیگر بورس ها و مبادلات سایر بازار ها، از تلفیق عرضه و تقاضا می باشد. در این بازار نیز، عرضه (فروش) و تقاضا (خرید) در یک یا چند سیستم معاملاتی جمع می‌شوند – که بورس انرژی بر اساس عرضه و تقاضا، قیمت شاخص یک دارایی را تعیین می‌کند. این بازار هم همچون بازار های دیگر آزاد بوده و خرید و فروش انرژی در یک محیط کاملاً رقابتی انجام می‌شود. معاملات بورس یکی از راه های ورود به این معامله برای خرید و فروش انرژی است. هنگام معامله انرژی (فیزیکی یا مشتقات انرژی)، فعالان بازار معمولاً انتخاب معامله دوجانبه را دارند، چه خارج از بورس یا چه در بورس.
معامله کالا و بالخص انرژی در بورس این اجازه را می دهد تا نقدینگی ادغام شود، به این معنی که فعالان بازار که مایل به خرید یا فروش انرژی هستند، می توانند به صورت ناشناس و بر اساس نرخ یکسان، تمایل خود را برای تجارت در مقادیر استاندارد شده در سطح قیمتی معین نشان دهند. تطبیق این به اصطلاح عرضه و تقاضا به تعیین یک قیمت بازار منصفانه و شفاف کمک می کند – که در دسترس همه معامله گران در معاملات و عموم مردم باشد – هرچه عرضه و تقاضا بیشتر باشد، قیمت قابل اعتمادتر است. قیمت های قابل اطمینان نیز به طور گسترده در دسترس بوده و برای تولید و مصرف هرچه بهتر هدایت می شوند. ایجاد انعطاف پذیری در سمت تقاضا و تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری های انرژی، در آینده بسیار ضروری است.